Z cyklu „Ćwiczenia na piąt(ek)kę” #9. Wizualizacje i afirmacje. W procesie uczenia się, nabywania nowych umiejętności mogą mieć wspomagające znaczenie. Metoda afirmacji i wizualizacji to nic innego, jak dialogowanie z własną podświadomością. Ważne, aby był on w zgodzie z wyznawanymi wartościami, a także opierał się na predyspozycjach danej osoby.

Afirmacja powinna potwierdzać realne pragnienia (nie chodzi bowiem o oszukiwanie samego siebie) i być wyrażona w formie pozytywnej. Poza tym afirmacje należy układać w czasie teraźniejszym. Te swego rodzaju hasła-przylepce dobrze gdyby towarzyszyły danej osobie codziennie, a przypominanie sobie ich stawało się nawykiem. Zaczynając „przygodę” z afirmacjami wskazane jest, by zadbać o to, aby proste frazy stały się immanentną częścią wypowiadającej je osoby. Jeśli nie wierzymy w ich sens, podważamy moc sprawczą słowa i w ten sposób szybciej znęcimy się do tej metody, na przykład uznając ją za mało efektywną lub nawet rodzaj przysłowiowej bujdy na resorach. Co więcej afirmacja to metoda, która może zaszkodzić osobie, która w danym momencie jest w złej kondycji psychicznej.

Zatem:

  • Wypowiadamy afirmację w pierwszej osobie liczby pojedynczej.
  • Wyrażamy się w afirmacjach pozytywnie, odrzucamy partykułę „nie”.
  • W afirmacyjnych frazach konkretyzujemy.
  • Afirmacje muszą mieć zakotwiczenie w naszym życiu.
  • Afirmacje powinny być spójne ze światem wyznawanych przez nas wartości.
  • Wypowiadane afirmacje wymagają wiary ich moc sprawczą.
  • Afirmacje muszą być wypowiadane w czasie teraźniejszym, nawet jeśli dotyczą przyszłości, np. 15 listopada 2021 r. ja, Jan Kowalski, uzyskałem pozytywny wynik egzaminu i mam prawo jazdy.
  • Afirmacje muszą być nasze, czyli inaczej: Afirmacje nie mogą być narzuconą treścią, z którą się nie identyfikujemy lub której nie rozumiemy.
  • Afirmacje powinny być praktykowane przez osoby zdrowe.

Wizualizacja to metoda samorozwoju, która pozwala na kreowanie swojej przyszłości za pomocą wyobraźni. Im mocniejszy i bardziej szczegółowy i konotowany z naszym życiem będzie obraz pewnej dobrej przyszłości, tym większe szanse na to, że jakby mimo woli zaczniemy ucieleśniać to, co sobie wyobrażamy.

Zatem:

  • Wizualizacja wymaga zaangażowania wszystkich zmysłów.
  • Wizualizacja opiera się na perspektywie, zatem w modelowaniu sytuacji dobrze jest ją zobaczyć z wielu punktów, oczami kilku osób, np. zadowolonego z nas profesora lub podziwiających nas ludzi, rówieśników.
  • Wizualizacja domaga się natychmiastowych wcieleń, zatem dobrze, by było żyć tak, jakby to, co sobie wyobrażamy było już faktem. Oczywiście zalecany jest zdrowy rozsądek:)
  • Wizualizacja musi być niczym puzzel wkomponowany w całość naszego życia.

CTS wizualizuje pełen piękna, dobra i oddechu weekend, czego oczywiście wszystkim życzy.

PODZIEL SIĘ