Z cyklu „Ćwiczenia na piąt(ek)kę” #6. Jeśli zastanawiacie się, jak przygotować się do wystąpienia, możecie skorzystać ze schematu, który obowiązuje w teatrze. Na potrzeby tego wpisu skonwertowany został w 5 kroków. Zaczynamy:
Aktorzy najpierw zapoznają się ze scenariuszem (bywa, że również wracają do tekstów źródłowych, np. przy adaptacji) i zastanawiają się nad nimi, komentują postaci, omawiają fabułę. Uczestniczą w tak zwanych próbach stolikowych. Podczas nich również czyta się z podziałem na role całą sztukę. Dopiero potem przychodzi czas na próby , choć wciąż jeszcze bez prawdziwych rekwizytów i strojów. W ich zastępstwie są różne inne przedmioty. W ten sposób aktorzy przybliżają się do prób z prawdziwymi rekwizytami i występowania w przygotowanych do spektaklu strojach, oswajają np. odległości między sobą (one się mogą różnić, kiedy nałoży się obszerny kostium), ruchy i gesty. Po takim czasie przychodzi moment próby generalnej, prapremiery, premiery.
Co z tego wynika? Może właśnie tak należy myśleć o wszelkich wypowiedziach, które przyjdzie komuś wygłaszać.
Po pierwsze; trzeba się zobligować do bardzo dobrej znajomości materiału, czyli najlepiej zapisać treść wystąpienia, liczby, dane, którymi przyjdzie nam operować. Należy opanować zagadnienie, pomyśleć nad nim, starać się je zrozumieć, aby móc się potem odnaleźć w stresującej sytuacji. Istotne, że materiał musi być odczytany głośno.
Po drugie; wybieramy słuchaczy w postaci np. pluszowych misiów lub psa i im wygłaszamy treści, jakie potem wypowiemy przed prawdziwą publicznością.
Po trzecie; ubieramy się tak, jak planujemy wystąpić przed konkretnym audytorium, przybieramy właściwe pozy, gesty i w ten sposób oswajamy się z sytuacją.
Po czwarte; nagrywamy. Obecnie dostępnych jest wiele narzędzi, które będą pomocne, wystarczy nawet telefon komórkowy. Następnie sprawdzamy, jak wypadliśmy, korygujemy, co trzeba i cały proces powtarzamy. Jeśli mamy sposobność, możemy skonsultować wystąpienie z kimś, kto zdobędzie się na obiektywizm.
Po piąte; zróbmy próbę generalną i prapremierę. Od początku do końca „zagrajmy” swoje wystąpienie.
